Afscheid
DE ST. ANTHONIUSPLAATS. Voor mij steeds weer een van de verborgen pareltjes in de Benedenstad. Eeuwen geleden stond hier een kapel die gewijd was aan Antonius de Kluizenaar. De kapel is in 1592 gesloopt. Ook in die tijd had men geen genade met historische gebouwen die hun oorspronkelijke functie verloren. Een bijzondere plek; alleen te bereiken via de Ridderstraat. Een paar monumentale bomen en twintig monumentale panden. Mensen van zekere leeftijd herinneren zich Jo’s Kelders als geen ander. En anders Old Cave wel. En wat te denken van Vrouwendocumentatiecentrum De Feeks; representant van het radicale feminisme uit de vorige eeuw. Gesloten in 2007 en plaats gemaakt voor het Roze Huis.
Liever luisteren? Klik hieronder.
Het achterste monumentale pand heet Huize Bethlehem. Een voormalig klooster van zusters Dominicanessen. Zusters wonen er al lang niet meer. Huize Bethlehem is sinds het vertrek van de nonnen in gebruik als Hospice. Kalorama faciliteert hier palliatieve zorg om het voor mensen in de allerlaatste dagen van hun leven zo aangenaam mogelijk te maken. Uitzicht op de Waal zal voor velen een extra troostrijke dimensie geven. Of het Hospice volgend jaar nog bestaat is zeer de vraag. Kalorama stopt eind dit jaar met de palliatieve zorg. Financiën zijn zoals altijd de boosdoener. Stichting Vrienden van het Hospice is eigenaar van het pand. Er moet nu gezocht worden naar een overnamekandidaat om het voortbestaan van het Hospice te garanderen.
In mijn jeugd barstte het van de heiligen die aangeroepen konden worden voor welke kwaal of probleem dan ook. De heilige Antonius was een specialist in het vinden van verloren zaken. Was ik een boek van de bibliotheek kwijt? Geen enkel probleem. Ik hoefde maar zachtjes te prevelen ‘Heilige Anthonius beste vrind, maak dat ik mijn leesboek vind’ en verdomd; nog geen vijf minuten later had ik het gevonden. Het geloof in heiligen is sterk achteruit gekacheld. Ik geef de Stichting Vrienden van het Hospice weinig kans van slagen als de bestuursleden zachtjes prevelen: ‘Heilige Anthonius beste vrind, maak dat onze Stichting een overnamekandidaat vindt.’ Zo zit de heiligenwereld niet meer in elkaar.
Nijmegen is een sociale stad. Iedereen is er welkom. De noodopvang voor vluchtelingen op de Winkelsteeg moet uiterlijk 1 mei gesloten zijn. Dat is zo met het COA afgesproken, omdat de hijskranen moeten gaan draaien voor de bouw van de daar geplande woningen. In een wip en een zucht is door de gemeente opvang geregeld voor 400 vluchtelingen aan de Oosterhoutse Plas. Vandaag een brief in de bus bij omwonenden, daags erna rijden de tentenbouwers het terrein op. Welkom in Nijmegen. Fantastisch dat dit zonder problemen verloopt. Maar toch. Toch wringt het bij mij. Kosten noch moeite worden gespaard om mensen welkom te heten die om wat voor reden dan ook een nieuw leven willen beginnen. Dan kan het niet zo zijn dat er geen geld is voor mensen die op het eind van hun leven hopen op kwalitatief waardige laatste dagen. In een sociale stad moet plaats zijn voor welkom én voor afscheid.
foto: David van Haren
Over Vincent
Vincent Cantrijn (1951, Breda) studeerde hij sociale geografie/planologie in Nijmegen. Na zijn studie werkte acht jaar als projectleider stadsvernieuwing in Eindhoven. In 1989 verhuisde hij naar Nijmegen. Door zijn werk in de stadsvernieuwing bij de gemeente en bij Portaal Woonstichting kent hij Nijmegen van binnen en van buiten. Vanaf 2013 combineerde hij vroegpensioen met een zzp-bestaan als debatleider. Liefde voor Nijmegen en verwondering over politieke zaken lopen als een rode draad door zijn columns. En dat voor iemand die al 22 jaar met veel plezier in Wijchen woont.
Lees ook
April Ranshuijsen (GroenLinks Nijmegen) vanwege ziekte tijdelijk uit gemeenteraad
Lusanne Bouwmans (D66) tijdelijk uit gemeenteraad Nijmegen