Ge-wit-ut-ooit-nooit-nie
Wat gaat het de gemeente kosten als de veelbesproken voetgangersbrug met lift voor rolstoelen en kinderwagens in het Waalfront met een prijskaartje van 3,7 miljoen euro niet wordt aangelegd? Goeie vraag. Het juiste antwoord is in nevelen gehuld. Volgens Noël Vergunst kost het de gemeente dan 585.000 euro vanwege aangegane verplichtingen, terug te betalen subsidies en andere plussen en minnen. Volgens sommige raadsleden komt deze rekensom een stuk lager uit en is het bedrag van 3,7 miljoen veel te hoog ingeschat. Kortom; verwarring troef. Mijn schoonmoeder in Breda van bijna 92 jaar vat zoiets altijd als volgt samen: “Witte wat ut is? Ge-wit-ut-ooit-nooit-nie.” Logica waar geen speld tussen te krijgen is. Maar wel een wankele basis voor politieke besluitvorming.
Lees verder onder de afbeelding
foto: Broer van den Boom
Raadsleden zijn daardoor in verwarring. Niets menselijks is hen vreemd. Ik ben het zelf ook regelmatig. Afgelopen dinsdag keken een paar honderd NEC-supporters in de Stevenskerk via een groot scherm naar het restant van de gestaakte wedstrijd tegen Groningen. Ze zongen en juichten uit volle borst en het bier vloeide rijkelijk. Toen ik dit las en de beelden zag dacht ik in eerste instantie: dit gaat wel erg ver. Toen ik er dieper over nadacht raakte ik ietwat in verwarring. Ik ben verschillende keren presentator geweest in de Stevenskerk tijdens de Week van de Geschiedenis. Na afloop van het programma ging iedereen aan het bier, de witte of rode wijn. Bitterballen en andere hapjes werden geserveerd, waardoor er geen enkel verschil was met de gemeentelijke nieuwjaarsreceptie in de Vereeniging. En wat te denken van de openingsbijeenkomst van de Vierdaagse in de Stevenskerk? Dat is verre van een ingetogen bijeenkomst qua bier en bitterballen. En het zou me niks verbazen als de bezoekers aan het Oranjeconcert in de Stevenskerk na het slotapplaus met zijn allen aan de Oranjebitter zijn gegaan. Bier en bitterballen in de Stevenskerk voor genodigden van de Vierdaagse geen probleem? Waarom voor NEC – supporters dan wel? Kiki Kolman, mijn collega-columnist op deze site, heeft me met haar redeneringen onbewust wel eens geholpen om anders tegen zaken aan te kijken. Beleefd aanbevolen.
Wilco van Schaik, algemeen directeur van NEC, was pissig op de KNVB over het feit dat NEC al weer op dinsdag naar Groningen moest rijden met de bus. De spelers waren op zaterdag na zegge en schrijve 20 minuten voetballen in Groningen laat thuis. Zondag kregen ze daarom vrij. Op maandag kon er getraind worden en op dinsdag moesten ze al weer met de bus naar Groningen. Dat vond hij te vermoeiend voor de spelers. Zeer curieus. NEC wil eindelijk weer eens Europa in. Dat wordt wat als NEC loot tegen FC Tromsø of Sjachtar Donetsk, om maar eens twee willekeurige voorbeelden te noemen. Want als het voor de spelers van NEC te vermoeiend is om op dinsdag naar Groningen te rijden dan zijn het Watjes met een hoofdletter en hebben ze door de week niks te zoeken in Europa.
Of NEC Europees voetbal haalt? Tja. De vergelijking met de raming van kosten van een niet gerealiseerde voetgangersbrug dringt zich op. Ge-wit-ut-ooit-nooit-nie.
Over Vincent
Vincent Cantrijn is in 1951 geboren in Breda. Van 1969 tot 1975 studeerde hij sociale geografie/planologie in Nijmegen. Na zijn studie ging hij in Venlo wonen en werken. Vanuit Venlo werkte hij ook nog acht jaar als projectleider stadsvernieuwing in Eindhoven. In 1989 verhuisde hij met vrouw en kinderen terug naar Nijmegen. Door zijn werk in de stadsvernieuwing bij de gemeente en daarna bij Portaal Woonstichting kent hij Nijmegen van binnen en van buiten. Vanaf 2013 combineerde hij vroegpensioen met een zzp-bestaan als debatleider. Liefde voor Nijmegen en verwondering over politieke zaken lopen als een rode draad door zijn columns. En dat voor iemand die al 22 jaar met veel plezier in Wijchen woont. Nijmegen is voor hem letterlijk en figuurlijk nooit ver weg.
Luister ook
Jan is uitbehandeld, maar blijft dromen van toegankelijk Nijmegen
Geridderde Bruls staat voor grote beslissing: burgemeester blijven of niet?
Ien Dales gaf Nijmegen het zelfvertrouwen terug
