Herstelbesluit
EEN PLAN VOOR 650 nieuwe woningen in de Waalsprong kan na een uitspraak van de bestuursrechter opgenomen worden als een van de vele nieuwe hoofdstukken in het boek Nooit gebouwd Nijmegen. De gemeentelijke ontwerpers moeten opnieuw aan de tekentafel gaan zitten om de door de rechter opgelegde aanpassingen in het plan te verwerken. Het lijkt een geval van kippetje-eitje, want het college verwacht een aangepast plan eind dit jaar al aan de gemeenteraad te kunnen aanbieden. Maar toch. Er moet een herstelbesluit genomen worden, want het plan voldeed niet aan de wet. Het klinkt als een simpele reparatie, maar het is en blijft een rechterlijke tik op de gemeentelijke vingers. Lex dura, sed lex. Oftewel: de wet is hard, maar het is nu eenmaal de wet. Zo kijkt een rechter naar gemeentelijke plannen.
Twee jaar geleden werd gesproken over het aanstellen van een herstelmanager voor de horeca in de binnenstad. Of die functie ooit is vervuld weet ik niet. Nooit iets gehoord of gelezen wie het was of wat die goede man of vrouw heeft gedaan. Me dunkt dat dankzij of ondanks die herstelmanager de horeca momenteel de eigen broek behoorlijk kan ophouden, dus is het misschien een idee om een herstelmanager voor andere zaken in te zetten. Want er valt wel het een en ander te herstellen aan besluiten. Een voor Nijmeege begrippen schrikbarend hoog parkeertarief van 30 euro voor een dagkaartje in de Benedenstad bijvoorbeeld. Het college dacht hiermee de kosten te kunnen dekken om overlastgevers rondom het Joris Ivensplein aan te pakken. Raadsleden op hun achterste benen. Het plan gaat de prullenbak in. Kijk; zo hoort het in een duaal stelsel. Collegebesluiten kunnen overruled worden door een controlerende en corrigerende raad. Juridisch is dit geen herstelbesluit, maar het moet zo toch aanvoelen voor het college.
Jammer genoeg kunnen sommige besluiten niet meer hersteld worden. Wat een verhaal in de Gelderlander over de perikelen van Romeinse vondsten bij de bouw van het Casino aan de Waalkade. Bij opgravingen werd een Romeinse muur met een lengte van 80 meter gevonden; op sommige plekken wel twee meter hoog. Er werd zelfs een hypocaustum gevonden; een centrale vloerverwarmingsinstallatie uit de Romeinse tijd. Je zou van minder razend enthousiast worden met zulke archeologische vondsten. Helaas. Ronald Migo was toen raadslid. Volgens hem schrok de politiek zich te barsten van die Romeinse vondsten. Die konden ze er niet bij hebben om een Casino als eyecatcher aan de Waalkade te realiseren. Zand erover en op een lullige plek wat overblijfsels laten zien. Het Romeins verleden werd onherstelbaar verkwanseld.
Drie weken geleden ging mijn column over de eerste schetsen voor de herinrichting van het Kelfkensbos. De Godenpijler, het ultieme bewijs dat Nijmegen de oudste stad van het land is, is in het plan weggepoetst door de Spaanse ontwerper die door het college is ingehuurd. Dat kan de raad toch niet laten gebeuren? Ogenblikkelijk het college opdracht geven om die Spanjaard te sommeren dat de Godenpijler mot blieve. Niks meer en niks minder. Geen Casinoherhaling. Op het Kelfkensbos wèl een Romeins herstelbesluit.
foto: David van Haren
Over Vincent
Lees ook
Terugbladeren: De Lentse Plas bij Nijmegen
Hubert Bruls wil burgemeester van Nijmegen blijven
