Horecaconcentratiegebied
VORIGE WEEK VOND IK het voor een raadslid een onmogelijke opgave om een raadsvoorstel van 1932 pagina’s door te nemen. Hoe een mens zich kan vergissen. Stadspartijraadslid Rosalie Thomassen mailde mij dat dit voor haar geen probleem was geweest. Sterker nog: ze had een tijd geleden ook het raadsvoorstel bestemmingsplan Stationsomgeving Winkelsteeg helemaal gelezen. Dat waren 4.563 pagina’s. Ik hoop niet dat er in het stadhuis stiekem een wedstrijd wordt gehouden met als onderwerp: wie schrijft het langste raadsvoorstel. 4.563 pagina’s. En dat als raadslid gaan zitten lezen. Dat is geen klein bier.
Ik moest afgelopen week sowieso een paar keer aan bier denken. Directe aanleiding was het bericht dat de Noorderkapel van de Stevenskerk vanaf nu 365 dagen per jaar fungeert als café. Koffie met gebak, bier, wijn, borrelplankje. Medewerkers van Droom!, gelieerd aan zorginstelling de Driestroom, runnen het café. Een mooi initiatief. Feitelijk is er niets nieuws onder de zon. Koffie met gebak, bier, wijn en borrelhapjes worden al jarenlang in de Stevenskerk geserveerd bij activiteiten. Dat valt onder de term ‘ondersteunende horeca’. Ik ben zelf misdienaar geweest en regelmatig werd mij door de pastoor toegesist om niet te veel water bij de wijn te doen. De kerk doet dus al eeuwenlang aan ondersteunende horeca. Ondersteunende horeca levert geld op. Dat weet iedere amateur voetbal-, hockey-, of tennisvereniging. Het bestuur van de Stevenskerk snapt dat ook. Vanaf nu 365 dagen per jaar extra inkomsten voor het onderhoud van de kerk.
Ondersteunende horeca. Lange tijd een gruwel in het oog van de gevestigde kroegbazen. Wat een drama werd er gemaakt toen er in de bibliotheek of bij Dekker v.d. Vegt een heuse koffiecorner kwam als ondersteunende horeca. Dat werd beschouwd als oneerlijke concurrentie. Zo maar horeca beginnen was jarenlang alleen toegestaan in een horecaconcentratiegebied. Met de kop Molenstraat en Koningsplein als belangrijkste voorbeelden. Dat beleid is losgelaten. Het is te merken. In de binnenstad zijn volgens de Stadscentrummonitor ongeveer 300 horecazaken. Een alleszeggend cijfer. Het aantal winkels en het winkelvloeroppervlak is in de binnenstad de laatste vijftien jaar met 25 procent gedaald. Sinds 2016 werken er in de binnenstad meer mensen in de horeca dan in de detailhandel. Internetshoppen rijst de pan uit. Winkels verdwijnen, horeca komt ervoor in de plaats. Loop maar eens door de binnenstad. De openbare ruimte van de binnenstad is grotendeels ingenomen door terrassen. Een beetje inschikken levert ogenblikkelijk trammelant op. Ook dat is afgelopen week gebleken. Het Glazen Huis van 3FM Serious Request staat van 18 tot en met 24 december op de Grote Markt. Goed voor de stad door extra aandacht en veel bezoekers van buiten. Wat wil je nog meer? Nou, in ieder geval betere communicatie, aldus horecaondernemers aan de Grote Markt. Want dat lijkt nergens op. Terrassen moeten inschikken, een paar parasols moeten misschien weg, hekken met zwart plastic ontnemen het zicht op sommige ingangen, waarom het Glazen Huis niet een beetje opschuiven? Dus op voorhand aan de gemeente financiële compensatie vragen vanwege omzetverlies.
De gemeente kan communiceren tot ze een ons weegt. Maar alle kroegbazen tevreden stellen is onmogelijk. Dat is de consequentie van een hele binnenstad als horecaconcentratiegebied.
Over Vincent
Vincent Cantrijn is in 1951 geboren in Breda. Van 1969 tot 1975 studeerde hij sociale geografie/planologie in Nijmegen. Na zijn studie ging hij in Venlo wonen en werken. Vanuit Venlo werkte hij ook nog acht jaar als projectleider stadsvernieuwing in Eindhoven. In 1989 verhuisde hij met vrouw en kinderen terug naar Nijmegen. Door zijn werk in de stadsvernieuwing bij de gemeente en daarna bij Portaal Woonstichting kent hij Nijmegen van binnen en van buiten. Vanaf 2013 combineerde hij vroegpensioen met een zzp-bestaan als debatleider. Liefde voor Nijmegen en verwondering over politieke zaken lopen als een rode draad door zijn columns. En dat voor iemand die al 22 jaar met veel plezier in Wijchen woont. Nijmegen is voor hem letterlijk en figuurlijk nooit ver weg.
Lees ook: