La, la, la, la!
SODEJU. Wat heb ik afgelopen week een nacht slecht geslapen. Geen oog dicht gedaan. Ik had niet eens veel gedronken of zwaar getafeld. Hubert Bruls was de schuldige. Ik had vlak voor het naar bed gaan het filmpje op YouTube bekeken waarop hij een Vierdaagsekraker zingt met Marcel Boekhoorn, NEC-directeur Wilco van Schaik en model Janneke Scherpenhuyzen. “Want echte lopers stappen niet en echte stappers lopen niet. La, la, la, la; la, la, la, la.” Wat een aanstekelijk enthousiasme van onze burgemeester. Zowel vocaal als visueel. La, la, la, la; la, la, la, la. Ik kreeg het refrein de hele nacht niet uit mijn hoofd. Pure ellende. Gelukkig was deze ellende de nachten erna voorbij. Wat niet geldt voor een ander probleem waarbij Bruls, Wilco van Schaik en Marcel Boekhoorn een hoofdrol spelen. De verkoop van het Gofferstadion aan NEC. Een schoolvoorbeeld van de Wet van het Behoud van Ellende.
Er waren criticasters die het niet vonden kunnen dat Bruls een videoclip heeft opgenomen met deze NEC-coryfeeën. Dat zou de onderhandelingspositie van de gemeente ten opzichte van NEC met betrekking tot de verkoop van het stadion zwaar onder druk zetten. Ik vind dat je reinste flauwekul. Samen de liefde voor Nijmegen en de Vierdaagse bezingen (La, la, la, la; la, la, la, la.) kan best samengaan met een zakelijke opstelling. Bruls weet dat als geen ander. Toch moeten die criticasters nattigheid gevoeld hebben toen NEC uitgerekend een week na het verschijnen van de clip voor de zoveelste keer verlaging van de aankoopprijs heeft gevraagd én toestemming voor woningbouw en commerciële invullinging. Er wordt door NEC zelfs gedreigd met vertrek uit de Goffert als aan die eisen niet wordt voldaan. Toe maar. Zie hier de Wet van het Behoud van Ellende. Want NEC en inzet van gemeentelijke financiën. Een never ending story. Opeenvolgende wethouders sport kunnen er over mee praten. Vraag maar eens aan Paul Depla, Hannie Kunst, Renske Helmer of Bert Velthuis. Die moeten toch ook een slapeloze nacht krijgen als ze terugdenken aan hun tijd met alle financiële NEC-ellende. En dat nog wel zonder La, la, la, la; la, la, la, la. In 2013 dacht toenmalig wethouder Hannie Kunst aan een verkoopbedrag van 13 miljoen euro. NEC begon toen ineens over de boekwaarde te praten; in die tijd zo’n 10 miljoen euro. Ik schreef toen dat je geen Ton Hendriks hoefde te zijn om te weten dat boekwaarde en marktwaarde twee totaal verschillende zaken zijn. Langzaam maar zeker daalde het verkoopbedrag naar 8 miljoen. Nu schommelt de waarde volgens aankoopmakelaar Marcel Boekhoorn tussen de 1 en 7 miljoen. De waarde van het stadion daalt zo sneller dan de stand van de Waal in een droge zomer.
Bruls kon zonder dubbele gevoelens naar hartenlust swingen met deze Vierdaagsekraker. Hij gaat niet over de verkoop van het stadion aan NEC. Dat is de gemeenteraad. En daar waren meer dan terecht zeer kritische opmerkingen over deze nieuwste move van NEC. Ze zongen nog net niet: La, la, la, la; la, la, la, la.
foto: Broer van den Boom
Over Vincent
Lees ook
Terugbladeren: begrijpelijke taal
