Picknick
DE BELANGRIJKSTE VRAAG voorafgaand aan het carnaval in Nijmegen was niet of het droog zou blijven, of hoeveel loopgroepen zouden meedoen aan de Ummegang. Dat was allemaal maar bijzaak. Het ging vooral over de vraag welke kledij Bruls deze keer uit zijn verkleedkist had gekozen. Zondagmiddag werd het mysterie onthuld. Het hele college van B&W stond verkleed als hippie in de zestiger jaren op het bordes van het stadhuis. Compleet met lange haren, kralenkettingen en aanverwante artikelen. Love and peace man!
Liever luisteren dan lezen? Klik hieronder!
Ik verdenk in ieder geval wethouder Cilia Daemen er sterk van dat ze de hele middag en avond flink wat wiet heeft gerookt om in hogere sferen te komen. Ik kan het anders niet verklaren waarom ze daags na carnaval het idee lanceert om in Nijmegen een proef te beginnen om straten autoloos te maken en in te richten met speeltoestellen en picknicktafels. Een straat mét auto’s wordt zo omgedoopt tot autoloze hippe leefstraat en picknickparadijs voor de buurt om de onderlinge sociale verhoudingen te vergroten. In mijn fantasie hoorde ik Cilia met haar carnavalsoutfit in de hal van het stadhuis een van de hippieklassiekers van Boudewijn de Groot uit 1968 zingen:
De bloemenwei is groen getooid,
we hebben bloemen rondgestrooid,
het goud gelokte lentekind en wij.
Vriendinnen, vrienden, allemaal,
gezeten rond de vruchtenschaal.
Ook u bent welkom,
lach en kom erbij.
We geven picknick
Tussen hippiewenselijkheid en de wereldse werkelijkheid lag in de zestiger jaren een grote kloof. Dat is er tegenwoordig niet beter op geworden. Cilia trekt daarom de portemonnee. De komende drie jaar wordt ieder jaar 100.00 euro uitgetrokken voor een projectleider en een extern adviesbureau om te onderzoeken welke straten voor dit experiment in aanmerking komen. Dat adviesbureau is gespecialiseerd in het managen van weerstand bij bewoners. Want als één bewoner het niet ziet zitten om de auto in een andere straat te parkeren dan gaat het feest niet door. Het doel is om in 2026 drie van deze leefstraten te hebben in Nijmegen. We zijn dan drie jaar en drie ton verder. Ben ik nu echt een ouwe lul die dit absurd veel tijd, geld en moeite vindt voor drie picknicktafels op een grasveldje in een woonstraat?
Wat zouden bewoners van de oudere volkswijken hiervan vinden? Die zitten al jaren gezellig met elkaar in voortuinen of op het trottoir aan een biertje of bbq, zonder dat er een projectleider of gespecialiseerd extern bureau aan te pas is gekomen. Zij regelen dat gewoon onderling. Noem dat maar geen sociale cohesie. Gek is dat. Als bewoners in Toscane of Andalusië samen bij de voordeur zitten dan wordt dat pittoresk genoemd. In Nederland wordt het als volks beschouwd. Want bier in de voortuin wordt gezien als ordinair; rode of witte wijn in de achtertuin is helemaal ok. Wie bepaalt dat en op basis waarvan?
Ik wens Cilia veel succes met haar zoektocht om binnen drie jaar drie straten te vinden voor dit experiment. Ik heb er een hard hoofd in. Vooralsnog zie ik in heel veel straten vooral busjes met thuisgebrachte boodschappen van bezorgdienst Picnic.
foto: Bart Kouwenberg
Over Vincent
