Roedelchef
Afgelopen week kopte de Gelderlander dat er in Nijmegen een Roedelchef wordt gezocht. Onder het artikel stond een mailadres voor de sollicitatiebrief. Voor ik het artikel las heb ik eerst rustig zitten nadenken wat de functie van Roedelchef zou kunnen inhouden. Het kon geen toeval zijn, want toeval bestaat niet, dat het op diezelfde dag flink druk was in het Provinciehuis met een grote groep actievoerders.
Boze boeren en verontrustte bewoners uit dorpen op de Veluwe waren op tractors met spandoeken naar Arnhem gekomen. Doel van het protest? De wolf moet afgeschoten kunnen worden. Voor minder gingen ze niet terug naar huis. Zou de Roedelchef de coördinator van het wolvenprobleem in Nijmegen zijn? Dat zou zomaar kunnen nu Tobias van Elferen wethouder is. Tobias wilde als raadslid al in 2010 van het college weten of er maatregelen op de plank lagen voor het geval de wolf via het Reichswald en Groesbeek op zijn gemak richting Nijmegen zou banjeren. Het college was toen niet van plan om hierover na te denken. De Provincie wel. Het nadenken duurde een paar jaar. In 2016 was er een Wolvenprotocol, inclusief een heus Wolvenloket. Daar konden de formulieren keutelvondst worden ingeleverd. Ik verzin dit niet. Denk niet te licht over ambtelijke inventiviteit om burgers actief bij uitvoering van het beleid te betrekken. We zijn weer negen jaar verder. In Nijmegen kan nu gesolliciteerd worden naar de functie van Roedelchef. Daarom dacht ik aan een functionaris als ultieme bekroning in de strijd tegen de wolf. Logisch toch?
Wat logisch lijkt is niet altijd logisch. De Roedelchef is de voorzitter van een Wijkjury met theatergroentjes uit Nijmegen. Het is een initiatief van de Nijmeegse podia. Theatergroentjes zijn mensen die nog nooit naar een theater zijn geweest omdat het te duur voor hen is, of omdat ze het aanbod niet kennen of een gebrek aan gezelschap. De jury bezoekt gezamenlijk allerlei voorstellingen en kiest op het einde van het theaterseizoen de favoriete voorstelling met uitreiking van de Wijkjuryprijs. De achterliggende gedachte is dat de theaterwereld via deze theatergroentjes op een geheel andere wijze feedback krijgt dan van de traditionele recensisten.
Ik zal niet solliciteren; ook al is het een betaald bijbaantje met een jaarcontract van 200 uur per theaterseizoen. Lang geleden heeft Rosalie Thomassen ervoor gezorgd dat ik lid werd van de Terrassenjury. Drie jaar op rij heb ik als mystery guest Nijmeegse terrassen bezocht en volgens de regels van Horeca Nederland gejureerd. Ik kan u verzekeren: dat heeft erin gehakt. En dan de term Roedelchef. Dat klinkt erg masculien. En dat kan niet de bedoeling zijn. In de wolvenwereld zijn er meestal twee leiders. Een dominant alfamannetje en een dominant alfavrouwtje. Samen zorgen ze met hun ervaring voor kracht en sociale samenwerking binnen de groep. Ik adviseer de theaterpodia om de advertentie snel aan te passen dat het een duobaan is voor een man én een vrouw. Politieke vragen liggen namelijk op de loer. Zowel van de Partij van de Dieren vanwege het foutief interpreteren van wolvenleiderschap. En van andere partijen vanwege het niet inclusieve karakter van de gesubsidieerde functie.
Ik ben geen alfamannetje; mijn vrouw is geen alfavrouwtje. Geen Cantrijnen als Roedelchef.
Vincent Cantrijn (1951, Breda) studeerde sociale geografie/planologie en werkte in stadsvernieuwing. Sinds 1989 kent hij Nijmegen goed door zijn werk bij de gemeente en Portaal Woonstichting. Zijn liefde voor Nijmegen en politieke verwondering staan centraal in zijn columns, al woont hij al 22 jaar in Wijchen.
Geniet je van Ien, de podcast? Overweeg dan om ons te steunen met een kleine donatie. Dat kan eenmalig of maandelijks. Zo kunnen we blijven groeien zonder vervelende advertenties!
