Stapelbed
VORIGE WEEK HAD ik met Paul Eigenhuijsen te doen, omdat hij als raadslid van GewoonNijmegen.nu altijd alleen zit in zijn fractiekamer in het stadhuis. Paul appte mij dat dit niet waar is. Hij deelt zijn kamer met Michelle van Doorn van Optimistisch Duurzaam Vrij. Nog zo'n eenpitter in de gemeenteraad sinds zij zich heeft afgescheiden van de Partij voor de Dieren. Met zijn tweetjes is toch gezelliger dan alleen, aldus Paul. Voor de zekerheid heb ik hem gevraagd of in zijn met Michelle gedeelde kamer ook een stapelbed staat zoals in een door twee buitenlandse studenten gedeelde kamer van de SSH&. Dat was namelijk de aanleiding van mijn column. Paul verzekerde mij dat hier geen sprake van is. Waarvan akte. Dat voorkomt verkeerde praat.
Luisteren naar Vincent? Klik hieronder.
De raadsleden van het CDA zitten ook met zijn tweetjes in hun fractiekamer. Meer raadsleden heeft het CDA namelijk niet. Er zijn ook nog twee bestuursleden, maar die stoppen binnenkort. Het is me wat met het CDA. Jarenlang de grootste partij in Nijmegen. Nu passen alle bestuursleden en alle raadsleden in de Stadshopper die vanaf 1 oktober een half jaar als proef een rondje door de binnenstad gaat rijden. Er kunnen namelijk vier personen in dit busje. Gratis. Dat dan weer wel. Met een dienstregeling van een half uur kunnen acht passagiers per uur wat hoppen door de binnenstad. Dat schiet natuurlijk niet hard op. Vindt ook de Stadspartij. Daarom politieke vragen aan het College. Want de Stadspartij was akkoord gegaan met het verder autoluw maken van de binnenstad, maar wel onder de voorwaarde dat er een goed alternatief komt voor de bereikbaarheid. Dat wordt dus de Stadshopper voor vier passagiers. Busjes voor negen personen mogen niet van de Provincie. Daarvoor krijgt de gemeente geen ontheffing, want die zijn te grote concurrentie voor de bussen van Breng. Nijmegen en bussen? Daar zit de Provincie tussen.
De proef kost 230.000 euro, inclusief campagne, bushuur en chauffeurs. Ik las eerst champagne. Maar dat was een Freudiaanse vergissing. Veel champagne zal er niet vloeien bij zo’n mager initiatief. Vandaar dat de Stadspartij vraagt of een zonnetreintje tot de mogelijkheden behoort. Of elektrische golfkarretjes. Of tuk-tuks. Ha. Tuk-tuks. Daar zijn ze weer. Twintig jaar geleden reden er ineens twee tuk-tuks door het centrum van Nijmegen als de zoveelste manmoedige poging om mensen uit de auto te krijgen. Ze waren afkomstig uit Sri Lanka; afgedankt in Maastricht en toen een derde leven beginnend in Nijmegen. De toenmalige wethouders Ton Hirdes en Geert van Rumund stonden triomfantelijk op een foto in de Gelderlander als de eerste meerijders. Ik moest toen meteen aan Kuifje en de Blauwe Lotus denken. De files op de Oranjesingel werden door deze twee tuk-tuks niet kleiner.
De proef met de Stadshopper moet antwoord geven op de vraag of er behoefte is aan deze vorm van openbaar vervoer. Een inklapbare rolstoel of rollator kan mee. Azijnpissers vinden het busje echter te klein voor grote aankopen in de binnenstad. Klopt. Maar wie koopt er in de binnenstad tegenwoordig nog een stapelbed?
Over Vincent
Nu ook op video: Ien, de podcast
Paul Eigenhuijsen: "Ik wil op de lijst van Pieter Omzigt"