Toenaderingstafel
Het woord polarisatie is geen woord van het jaar geworden. Dat zou tot teveel polarisatie leiden. Tekenend voor de gemoedstoestand in Nederland. Nijmegen kan er helaas ook wat van. Mijn columns van afgelopen jaar gingen over tal van onderwerpen die tot polarisatie in de stad leidden. Hoe mooi was dan ook de foto in de Gelderlander van VVD-raadslid Niek Kraut en fietsondernemer Jos Sluismans. Twee absolute tegenpolen wat betreft het gemeentelijk verkeersbeleid. Nu samen zittend in een gearrangeerd verzoeningsgesprek aan een klein tafeltje met een eitje, een croissantje en een glaasje jus d’orange op het trottoir van het Keizer Karelplein. Het deed me sterk denken aan een reclamespotje in de negentiger jaren over Echte Boter. Frank Rijkaard en Rudi Völler als goede vrienden in een ochtendjas aan het ontbijt.
Dit initiatief van de Gelderlander kan moeiteloos worden uitgebreid. In gedachten zie ik een lange tafel in het Goffertpark. Feestelijk gedekt met een verzoenende high tea voor Hazenkampers die vóór of fel tegen een nieuw Theehuis zijn. Iets verderop staat een lange tafel met NEC-vlaggen als tafelkleed. Bestuur, technische staf en spelers aan de ene kant. Geanimeerd in gesprek met boze supporters aan de andere kant. Aan het hoofd van de tafel staat een vuurpot van het Leger des Heils met een grote collectebus om geld bij elkaar te krijgen voor de aankoop van het Goffertstadion. Op de speelplaats van de voormalige ROC-school aan de Vossenlaan staat een feestelijk gedekte tafel. Het bestuur van de Stichting Hart voor Hazenkamp, de Denker des Vaderlands en boze buurtbewoners die niet meer boos zijn heffen het verzoenende glas met de toekomstige bewoners van de te bouwen appartementen onder het motto: welkom in de buurt. In de Eiermarktgarage zit Cilia Daemen aan een lange tafel met bewoners van de Benedenstad een pizza te eten. Zo ervaart ze zelf dat het een zeer unheimische plek is. Haar pizza is nog niet half op of ze zorgt voor verzoening door de belofte dat bewoners van de Benedenstad op de binnenhoven mogen blijven parkeren. Op een grasveld bij de Ovatonde in Ressen is Noël Vergunst tafelheer. Dit op verzoek van het hoofd van het gemeentelijk grondbedrijf. De gronduitgifte van deze plek voor een restaurant dat louter en alleen vegetarische gerechten serveert loopt voor geen meter. Daarom staat de tafel vol met kipnuggets en vegaburgers om een verzoenende discussie op gang te brengen.
De belangrijkste tafel staat in de Waterstraat. Het college heeft afgelopen jaar 100.000 euro uitgetrokken voor een projectleider en een extern adviesbureau om te onderzoeken welke straten een picknickstraat kunnen worden. Het onderzoek heeft nog niks opgeleverd. Daarom is de Waterstraat door de Griffie als willekeurige straat uitgekozen. De gemeenteraad wil meer buiten het Stadhuis gaan vergaderen om dichter bij de burger te komen. Als er één instituut in Nijmegen is waar de polarisatie welig tiert dan is het wel de gemeenteraad. Met de uiterst gênante raadsvergadering met een motie over de Gazastrook, waarbij raadsleden wegliepen om maar niet te hoeven stemmen als een niet te overtreffen historisch dieptepunt.
Ik zie uit naar de foto in de Gelderlander van de raadsleden aan deze tafel in de Waterstraat. Verzoening is wellicht te hoog gegrepen. Ik beschouw het als een hoopvolle toenaderingstafel.
Vincent Cantrijn (1951, Breda) studeerde sociale geografie/planologie en werkte in stadsvernieuwing. Sinds 1989 kent hij Nijmegen goed door zijn werk bij de gemeente en Portaal Woonstichting. Vanaf 2013 is hij debatleider. Zijn liefde voor Nijmegen en politieke verwondering staan centraal in zijn columns, al woont hij al 22 jaar in Wijchen.
PS: Geniet je van Ien, de podcast? Overweeg dan om ons te steunen met een kleine donatie. Dat kan eenmalig of maandelijks. Zo kunnen we blijven groeien zonder vervelende advertenties!
