Uitzichtloos
“Ik ben niet van het zeuren, maar...” Als ik zo’n kop boven een artikel in de Gelderlander zie staan tits ik van plezier in mijn stoel. Twee bewoners van de vijfde verdieping van het appartementencomplex de Kaapstander aan de Waal balen als een stekker dat het nieuwe botenhuis van roeivereniging De Waal aan de overkant van de Spiegelwaal is gebouwd. Ze kijken er bij lange na niet tegenaan, maar vanaf de verte bovenop. Desondanks verpest het kreng hun uitzicht. Dus worden journalist en fotograaf van de Gelderlander uitgenodigd om verongelijkt hun ongenoegen aan de wereld kenbaar te maken. Wat een ellende. Je zou juist blij moeten zijn dat je ín de Kaapstander woont en er niet tegenaan kijkt. Ik vind het namelijk een foeilelijk mastodont. Over smaak valt echter niet te twisten. Architectuurdeskundigen vonden het gebouw zo mooi dat het na de oplevering genomineerd werd voor de Architectuurprijs van de gemeente Nijmegen. Het nieuwe botenhuis is goedgekeurd door gemeentelijke stedenbouwers en landschapsarchitecten. Meer kun je als botenhuis toch niet wensen. Ik zou me als bestuur van de roeivereniging vooral geen zorgen maken om het welzijn van deze zeurende bewoners. Gewoon een paar keer gratis laten roeien. Dat verfrist hoofd en geest.
Liever luisteren dan lezen? Klik hieronder.
Ik vermoed dat de Ik-ben-niet-van-het-zeuren,-maar-bewoner zich mijn column uit 2007 nog goed herinnert. Toen werd de hoogwatersteiger aan de Waalkade gesloopt. Niet vanwege instortingsgevaar of gebrek aan hoog water. Wethouder Paul Depla verklaarde zeer serieus in de Gelderlander dat de steiger gesloopt zou gaan worden omdat uit inspraakbijeenkomsten bleek dat veel gewone Nijmegenaren ervan af wilden omdat ze het drie keer niks vonden. Ik vond toen dat deze verklaring van Paul Depla een geheel nieuw cachet gaf aan bewonersparticipatie. Er waren blijkbaar gewone en ongewone Nijmegenaren. En inspraakbijeenkomsten van gewone Nijmegenaren bepaalden dus als een soort Idols-jury welk bouwsel in Nijmegen mocht blijven staan en welk gebouw vooral zo snel mogelijk weg moest. Nog nooit vertoond. Toch verdween de hoogwatersteiger. Gezien de klimaatveranderingen is het niet ondenkbaar dat er binnenkort een nieuwe hoogwatersteiger moet gaan komen aan de Waalkade. Nood breekt participatiewet. Gewoon aanschaffen en neerleggen. Wie er vanaf de vijfde verdieping op kijkt, gewone of ongewone Nijmegenaar, heeft pech.
De sekswerkers in de tippelzone aan de Nieuwe Marktstraat werken vooral in het donker. Zij hebben nooit uitzicht. De Huiskamer waar ze terecht kunnen voor koffie, thee, condooms en toilet dreigde vanwege bezuinigingen gesloten te worden. Ik las op de site van de gemeente bij de stukken voor de gemeenteraad een kort handgeschreven briefje van een sekswerker met een wanhoopskreet van een paar simpele woorden om de Huiskamer niet te sluiten. Het heeft geholpen. De gemeenteraad is niet akkoord gegaan met het voorstel van het college om de Huiskamer te sluiten.
Laat de zeurders over het botenhuis lekker zeuren. Er is geen recht op ongewijzigd uitzicht vanaf vijf hoog. Het open houden van de Huiskamer voor de sekswerkers op de tippelzone is een verstandig besluit. Op deze manier blijft hun leven hopelijk iets minder uitzichtloos.
Over Vincent
Vincent Cantrijn (1951, Breda) studeerde sociale geografie/planologie en werkte in stadsvernieuwing. Sinds 1989 kent hij Nijmegen goed door zijn werk bij de gemeente en Portaal Woonstichting. Vanaf 2013 is hij zzp-debatleider. Zijn liefde voor Nijmegen en politieke verwondering staan centraal in zijn columns, al woont hij al 22 jaar in Wijchen.
PS: Geniet je van Ien, de podcast? Overweeg dan om ons te steunen met een kleine donatie. Dat kan eenmalig of maandelijks. Zo kunnen we blijven groeien zonder vervelende advertenties!
