Vanzelfsprekend
Gisteren was het Hemelvaartsdag. Daarom hebben we met zijn allen een lang weekend. Zo vanzelfsprekend als wat. Wat er zo speciaal is aan Hemelvaartsdag zullen nog maar weinig mensen weten. “Het begin van het luchtballonnenseizoen?”, hoorde ik een mevrouw aarzelend zeggen. Tja. Ik ben als kind in de nadagen van het rijke roomse leven opgegroeid met wonderen. Hoe meer hoe liever. Ik vond het absoluut niet raar dat iemand drie dagen na zijn dood kon verrijzen en het veertig dagen later dunnetjes overdeed door op te stijgen naar de hemel. Over wonderen stelde ik geen vragen. Wonderen waren zo vanzelfsprekend als wat.
Wonderen bestaan niet meer. Neem NEC. Daags na de nederlaag tegen Heerenveen gingen spelers en staf naar Ouwehands Dierenpark in Rhenen om daar het 20-jarig jubileum van de Kidsclub van NEC te vieren. De directie had bedacht dat samen met 900 kinderen naar apen, papegaaien en de panda’s van Marcel Boekhoorn kijken voor de spelers goed zou zijn voor het verwerkingsproces van de nederlaag. Het zou hen nieuwe energie geven om tegen FC Twente te winnen, waardoor het halen van de play-offs voor Europees voetbal geen enkel probleem zou zijn. Het resultaat is inmiddels bekend. Tegen FC Twente werd verloren. Wonderen bestaan niet meer voor NEC. Zo vanzelfsprekend als wat.
Het zou ook een wonder zijn als de Nijmeegse kroegbazen eens een maand niet zouden klagen. Maar dit wonder bestaat ook al niet meer. De terrassen zitten vol en dat zal de komende tijd niet anders zijn. Maar er is nog steeds geen gemeentelijk verbod op verkoop van blikjes bier door supermarkten in de binnenstad tijdens de Vierdaagsefeesten. De horeca vindt dat deze oneerlijke concurrentie afgelopen moet zijn. Afgelopen week dreigde nog meer rampspoed aan de horecahorizon. De introductie van Universiteit en HAN bij de start van het nieuwe studiejaar zijn eind augustus tegelijkertijd. Dat was vorig jaar ook al met alle negatieve horecagevolgen van dien. Kroegbazen baalden als een stekker dat studenten buiten in de rij stonden voor een overvolle kroeg. Ze moesten daarom avondenlang mensen de toegang weigeren omdat het binnen vol was. Dat was niet de bedoelding. Niet voor eigen gewin overigens. Zo slecht mag ik niet denken. Bloedserieus verklaarde een kroegbaas in de Gelderlander dat nieuwe studenten vorig jaar de sfeer van het Nijmeegse uitgaansleven niet goed konden proeven vanwege de lange wachtrijen. Gelukkig denken de gedupeerde kroegbazen ook in oplossingen om nieuwe studenten voor zo’n valse start van hun studie te behoeden. Ze pleiten voor een introductiespreiding voor de introlopers. Dure woorden in het hoofdstuk Hoe Krijg Ik Omzetverhoging in het Managementhandboek voor de Nijmeegse horeca. Een andere kroegbaas zei het simpel: “Ik zie liever dat de introducties in verschillende weken plaatsvinden. Bij ons zijn in totaal maar 150 plekken; dat is te klein voor zo veel studenten tegelijk.”
Een goede binnenstad is een mix van diverse functies. En ja. Daar horen kroegen bij. Voor studenten zijn colleges, studieboeken en tentamens belangrijker dan het nachtleven. Continu de hoogste prioriteit geven aan de omzetverhoging van de kroegbazen, omdat zij het volgens eigen zeggen toch al zo moeilijk hebben, vind ik daarom niet vanzelfsprekend.
Over Vincent
Vincent Cantrijn is in 1951 geboren in Breda. Van 1969 tot 1975 studeerde hij sociale geografie/planologie in Nijmegen. Na zijn studie ging hij in Venlo wonen en werken. Vanuit Venlo werkte hij ook nog acht jaar als projectleider stadsvernieuwing in Eindhoven. In 1989 verhuisde hij met vrouw en kinderen terug naar Nijmegen. Door zijn werk in de stadsvernieuwing bij de gemeente en daarna bij Portaal Woonstichting kent hij Nijmegen van binnen en van buiten. Vanaf 2013 combineerde hij vroegpensioen met een zzp-bestaan als debatleider. Liefde voor Nijmegen en verwondering over politieke zaken lopen als een rode draad door zijn columns. En dat voor iemand die al 22 jaar met veel plezier in Wijchen woont. Nijmegen is voor hem letterlijk en figuurlijk nooit ver weg.
