Vergrijzing
VAARWEL PIERROT: HET laatste café van Dukenburg. Ik werd toch even op het verkeerde been gezet toen ik deze kop in de Gelderlander zag staan. Café Pierrot? In Dukenburg? Nooit van gehoord. Gelukkig was ik niet de enige. Zelfs Ton Lenting, horeca-kenner pur sang, wist het ook niet. Dat stelde me toch gerust. Maar een stadsdeel met 21.000 inwoners zonder kroeg is natuurlijk drie keer niks. Lange tijd was dat het horrorscenario voor de Waalsprong. Zelfs de plechtige belofte van wethouder Jan van der Meer om voor een bruine kroeg te zorgen zette geen zoden aan de teruggelegde dijk. Inmiddels valt daar horecatechnisch weinig te klagen. Helaas geldt dat niet voor Dukenburg. De koffiehoek van de Hema in winkelcentrum Dukenburg en wat verspreide cafetaria’s. Dat is het wel zo’n beetje.
Dukenburg is sterk vergrijsd. De leefbaarheidscijfers zijn volgens de Stadsmonitor zorgelijk. Het verdwijnen van het laatste café zal deze cijfers niet drastisch verder laten dalen, want het voorzieningenniveau voor het uitgaanspubliek is toch al schrikbarend laag. Ooit waren er plannen voor een bioscoop naast het Triavium. Mocht niet van de Zevensprong; de overkoepelende bewonersorganisatie. Dat zou alleen maar ellende opleveren. Of film liefhebbende Dukenburgers of bewoners van Lindenholt daar anders over dachten was niet aan de orde. De Zevensprong was per definitie overal tegen. Maar het tij gaat keren. Er kan in Dukenburg naar het theater gegaan worden. Welkom in Podium 1390. Het is een initiatief van een groep betrokken Dukenburgers. Samen met cultuurhuis de Lindenberg worden er voorstellingen geprogrammeerd in de dependance van de Lindenberg aan de 13e straat nummer 90 in Aldenhof. Podium 1390. Hoe Dukenburgs wil je het hebben. Cabaret, kleinkunst, pop, klassieke muziek. De eerste voorstelling is al geweest. Laagdrempelig; met een toegangsprijs van 10 euro. Ik vind het een fantastisch initiatief. Niet nuilen over eventuele overlast, parkeerperikelen, of andere ellende. Nee; uitgaan van kansen voor de wijk. Doodknuffelen zo’n betrokken bewonersinitiatief. Laat dat maar over aan Teddy Vrijmoet, directeur van de Lindenberg.
De gemeente kan aan dit bewonersinitiatief een vervolg geven. Broedplaats Hubert zoekt namelijk een nieuwe locatie. Vier jaar heeft dit kunstenaarsinitiatief in de Hubertusstraat gezeten. Tijdelijk, dat wist men van tevoren. Op het terrein wordt volgend jaar gestart met de voorbereidingen voor woningbouw. Dus moet er ergens anders cultureel gebroed gaan worden. Het liefst wil men verhuizen naar het centrum. Dat is helaas een beetje te duur. Waarom zou Dukenburg niks zijn? De broedplaats wil mensen die normaal gesproken niet met cultuur in aanraking komen juist wél cultuur laten snuiven. Dan is Dukenburg natuurlijk bij uitstek de plek om naar toe te gaan. Kom op gemeente Nijmegen. Geef deze broedplaats een plek in Dukenburg. Bewonersinitiatief Podium 1390 heeft het goede voorbeeld gegeven om eindelijk de broodnodige culturele reuring in Dukenburg te krijgen. En wat een mooie bijvangst heeft broedplaats Hubert gehad. Vol trots zegt de vertegenwoordiger van Hubert dat er stelletjes zijn ontstaan op het terrein en er is zelfs een baby uit voortgekomen. Stelletjes en een baby. Daar zit Dukenburg helemaal op te wachten. De beste remedie tegen de vergrijzing.
foto: Flickr
Over Vincent
Vincent Cantrijn is in 1951 geboren in Breda. Van 1969 tot 1975 studeerde hij sociale geografie/planologie in Nijmegen. Na zijn studie ging hij in Venlo wonen en werken. Vanuit Venlo werkte hij ook nog acht jaar als projectleider stadsvernieuwing in Eindhoven. In 1989 verhuisde hij met vrouw en kinderen terug naar Nijmegen. Door zijn werk in de stadsvernieuwing bij de gemeente en daarna bij Portaal Woonstichting kent hij Nijmegen van binnen en van buiten. Vanaf 2013 combineerde hij vroegpensioen met een zzp-bestaan als debatleider. Liefde voor Nijmegen en verwondering over politieke zaken lopen als een rode draad door zijn columns. En dat voor iemand die al 22 jaar met veel plezier in Wijchen woont. Nijmegen is voor hem letterlijk en figuurlijk nooit ver weg.
Lees ook
GRATIS | Het e-book over groei en krimp van Dukenburg
De Donjon: de toren die er niet mocht komen