Vierdaagsegevoel
DE FICTIEVE TROFEE voor het raadslid dat de meest onnozele vraag aan het college heeft gesteld is nog steeds in handen van Jo Janssen. Jo was fractievoorzitter van Gewoon Nijmegen toen hij in 2010 de volgende vraag stelde: “Is het college bereid zich ervoor in te zetten dat de Vierdaagsevlag niet meer als tafelkleed gebruikt wordt op de viptribune tijdens de intocht van de Vierdaagse?” Deze heel aparte opvatting over kritisch politiek bedrijven is daarna niet meer overtroffen, hoewel sommige raadsleden nadrukkelijk gesolliciteerd hebben om deze fictieve trofee over te nemen. Tijdens het zomerreces zijn er altijd raadsleden die van de politieke radiostilte gebruik maken om met een onnozele vraag in het nieuws te komen. Ik waarschuw maar één keer: laat het uit je hoofd!
Liever luisteren dan lezen? Klik hieronder op play.
Ik moest aan de vraag van Jo Janssen denken omdat Hubert Bruls het eerste exemplaar van het speciale NEC-shirt in ontvangst heeft genomen. Het is een Vierdaagsevlag met mouwen. In dit shirt speelt NEC alle oefenwedstrijden voorafgaand aan de competitie. Nu al een collectors item. Gewoon Nijmegen heet tegenwoordig GewoonNijmegen.nu. Met Paul Eigenhuijsen als fractievoorzitter. Het zal me niks verbazen als Paul dit shirt tijdens de Vierdaagse draagt. Met op de voor- en achterkant wat extra oranje en groene vraagtekens geborduurd als politiek statement over het ontbreken van de notulen met financiële afspraken tussen NEC en gemeente. Paul heeft er nog hoofdpijn van. Zo’n subtiele verwijzing zal echt niet leiden tot diskwalificatie door de marsleiding. Wat overigens sneu zou zijn nu hij voor de veertigste keer meeloopt. Veertig keer. Dat aantal haalt Fons de Poel niet meer met zijn ‘Het gevoel van de Vierdaagse’. Na twintig jaar vindt de KRO het welletjes. Nimweegs Funske wordt ingeruild voor Hilversumse Herman. Fons had er flink de smoor in. Begrijpelijk, het voelt toch als aan de kant zetten.
Over aan de kant zetten gesproken. De Dar heeft twee weken vóór de intocht al heel wat oude bankstellen, stoelen, rood-witte linten en borden weggehaald die vroegreserveerders aan de kant van de Sint Annastraat hadden gezet. Té vroeg volgens Bruls. Dus digitale discussie tussen voor-en tegenstanders. Net als over de steeds terugkerende discussie over het al dan niet verbieden van zelf meegenomen bierblikjes naar de Vierdaagsefeesten. Voor mij een vast onderdeel van de jaarlijkse voorpret. Vanwege een paar dagen weg zonder internet schrijf ik deze column op dinsdag. Ik weet dus nog niet of Nederland de finale van het EK heeft gehaald. Iets wat Joris Bouwmeester, directeur van de Vierdaagsefeesten, stiekem niet hoopt. Want gecontracteerde artiesten; zijn er wel voldoende schermen en vallen die onder de vergunningen? En dan heeft hij het ook nog voor mekaar gekregen dat er geen laser- of droneshow komt, maar gewoon ouderwetst vuurwerk. Ook op zondagavond tijdens de finale.
Ik kan me niet voorstellen dat een raadslid het aandurft om aan het college te vragen of het onderhand eens afgelopen kan zijn met dat vervuilende vuurwerk. Hoon zal hem of haar namelijk ten deel vallen. Want net als bankstellen langs de Sint Annastraat van vroegreserveerders, de terugkerende discussies over het zelf meenemen van bierblikjes en het geklaag over de bierprijzen bij de vermaakcentra, hoort de Waal in Vlammen bij het ultieme Vierdaagsegevoel.
foto: David van Haren
Over Vincent
Vincent Cantrijn (1951, Breda) werkte na zijn studio sociale geografie/planologie in Nijmegen acht jaar als projectleider stadsvernieuwing in Eindhoven. In 1989 verhuisde hij naar Nijmegen. Door zijn werk in de stadsvernieuwing bij de gemeente en bij Portaal Woonstichting kent hij Nijmegen van binnen en van buiten. Vanaf 2013 combineerde hij vroegpensioen met een zzp-bestaan als debatleider. Liefde voor Nijmegen en verwondering over politieke zaken lopen als een rode draad door zijn columns. En dat voor iemand die al 22 jaar met veel plezier in Wijchen woont.
Lees ook
Initiatiefnemer vergroening Sint-Stevenskerkhof: “Ik werd als lastig ervaren”
Regionale journalistiek staat onder druk