Voorbeelden
IK BEN WEER TERUG uit Nepal. Vaak hebben mensen last van een omgekeerde cultuurschok als ze uit een ver land thuis gekomen zijn. Dat geldt deze keer niet voor mij. Twee artikelen uit De Gelderlander van afgelopen week als voorbeeld waarom ik me nog steeds in Kathmandu waande.
Jaren geleden was het in Kathmandu heel gebruikelijk dat er ’s morgens bekend werd gemaakt wanneer er die dag geen elektriciteit zou zijn. Dat leverde geen problemen op. Voor alle panden stonden kleine of grote dieselgeneratoren om tijdens de uren zonder elektriciteit toch stroom te hebben. In Nepal staat de ontwikkeling niet stil. Tijdens mijn afgelopen verblijf waren deze dieselgeneratoren praktisch uit het straatbeeld verdwenen. Er is gelukkig de hele dag elektriciteit. Hoe anders is dat in Nijmegen. Een spiksplinternieuw appartementencomplex met 130 woningen in Hof van Holland wordt binnenkort opgeleverd. Helaas is er nog geen stroom om alles naar behoren te laten functioneren. Hetzelfde geldt voor enkele winkels en horecazaken in het nieuwe winkelcentrum. Naar verwachting zal dat het eerste half jaar niet anders zijn. Dus moeten dieselgeneratoren ingezet worden om de nieuwbouw een beetje te laten functioneren. De gemeente vindt dat Liander de schuldige is; Liander wijst naar de ontwikkelaars; de ontwikkelaars naar de gemeente. En zo zitten bewoners en ondernemers anno 2023 in duurzaam Nijmegen opgescheept met een dieselgenerator. Niet een paar uur per dag. Nee; nog een half jaar aan een stuk.
Voorbeeld twee. Vrouwen in Nepal zijn wereldkampioen stoepje schoonvegen. Meerdere keren per dag pakken ze een kleine bezem om het stof voor hun woning of winkeltje weg te vegen. Naar de buren. Vrouwen blij. De buren zien maar wat ze er mee doen. Ik moest hieraan denken toen ik het bericht las dat de gemeente Nijmegen de sterk vervuilende asfaltfabriek aan de Energieweg heeft gekocht. De fabriek verhuist naar Eemnes en wordt gesloopt. Omwonenden blij. Eén reageerder op de site van de Gelderlander vroeg zich oprecht af of hiermee het probleem echt wordt opgelost. Want nu zitten de inwoners van Eemnes met het probleem. Het schaalniveau is onvergelijkbaar. Toch zag ik een sterke overeenkomst met het schoonvegen van het eigen stoepje ten koste van de buurman.
Tot overmaat van ramp las ik gisteren dat de matrixborden boven het busstation op het stationsplein al anderhalf jaar kapot zijn. Volgens een gemeentelijk woordvoerder duurt het nog wel een half jaar eer de boel vervangen is. Waarom het twee jaar moet duren? Iets met regelgeving. Snapt u het snap ik het. Het betekent dat wachtende passagiers twee jaar lang geen idee hebben wanneer hun bus komt en op welk perron. Pas als er een bus weg rijdt zien ze dat het hun bus is. In Nepal roepen buschauffeurs continu luidkeels uit het raam waar ze naar toe gaan. Kunnen wachtende mensen alsnog in de rijdende bus springen. Het is te hopen dat dit voorbeeld in Nijmegen niet wordt opgevolgd. De dieselgeneratoren en het verplaatsen van het vuil naar de buurman vind ik voor de gelijkenis tussen Nijmegen en Kathmandu meer dan voldoende voorbeelden.
Over Vincent
