Vrolijkheid
Vorige week schreef ik dat bewoners van Lindenholt en Hatert volgens mij niet zitten te wachten op coffeeshops in hun wijk. Iets wat verschillende partijen in de gemeenteraad graag zien als exponent van een progressieve stad. Een kritische volger zag dat toch anders. Want snapte ik dan niet dat de ondermijnende criminaliteit bestreden moet worden? Eerlijk gezegd was mij niet helder wat het toestaan van een coffeeshop in Hatert en Lindenholt te maken heeft met het bestrijden van de ondermijnende criminaliteit.
Liever luisteren dan lezen? Klik hieronder op play.
De site van de Rijksoverheid bood uitkomst. De overheid gedoogt momenteel dat coffeeshops wiet verkopen. Wiet telen en leveren aan coffeeshops is echter illegaal. De wietproef zorgt ervoor dat productie, distributie en verkoop onder voorwaarden niet strafbaar is. Coffeeshops mogen na invoering van de wietproef alleen wiet verkopen dat door de overheid goedgekeurde telers is geteeld en verhandeld. In Nederland is ruimte voor tien gecertificeerde wiettelers die alleen wiet van hoge kwaliteit mogen telen. Dit alles onder de noemer van de gesloten coffeeshopketen. Einde verkorte cursus wietproef. Helaas is de invoering van de wietproef uitgesteld. En passant komen geen nieuwe coffeeshops in Hatert en Lindenholt. Ik vind mezelf een optimistisch en fantasievol persoon. Maar ik zie niet in dat tien gecertificeerde wiettelers in Nederland ervoor gaan zorgen dat de criminaliteit in de drugswereld sterk vermindert. Kwalificeer mij gerust als verre van progressief. Het is niet anders.
Het wietbeleid moet op de schop. Dan kan het gemeentelijk bloemenschenkbeleid natuurlijk niet achterblijven. Want dat beleid lijkt volgens de Partij voor de Dieren nergens op. Ik wist niet wat ik zag toen ik de besluitenlijst van het college van B & W van afgelopen dinsdag zat te lezen. De Partij van de Dieren heeft schriftelijke vragen aan het college gesteld over het schenken van bloemen. Een van de vragen luidde als volgt: “Is het college bereid om alternatieven te onderzoeken voor het geven van een bos bloemen bij een (intern) geschenk met minder impact op klimaat en milieu?” Antwoord van het college: “Het college ziet het geven van bloemen als een erkende manier om vrolijkheid en dankbaarheid uit te drukken en ziet geen aanleiding om alternatieven te onderzoeken.” Dit antwoord getuigt van grote schoonheid. Ik verdenk Bruls ervan dat hij deze woordkeuze persoonlijk heeft gedicteerd aan de behandelde ambtenaar. In de antwoordbrief verklaart het college op de hoogte te zijn dat het keurmerk Barometer Duurzame Bloemist Brons niet de garantie biedt dat alle bloemen die door de gemeente besteld worden duurzaam zijn. Helaas voor de Partij voor de Dieren, want: “De gemeente heeft contracten afgesloten met drie bloemisten in Nijmegen. Aan deze lopende contracten kunnen geen aanvullende eisen worden toegevoegd.” Het Bloemenschenkbeleid staat in de besluitenlijst tussen onderwerpen als Financiële Bestaanszekerheid, de onderhandelingen met het Ministerie van Infrastructuur & Waterstaat over de herontwikkeling van de stationsomgeving en subsidie voor de Voedselhulp om maar eens wat nijpende problemen te noemen die in Nijmegen spelen.
De Partij van de Dieren droomt verder dat er ooit een tijd komt dat er op gemeentelijke recepties geen bloemen meer als geschenk worden gegeven, maar een papieren zak met door de overheid goedgekeurde duurzaam geteelde wiet als de nieuwe erkende manier van vrolijkheid.
foto: David van Haren
Over Vincent
Lees ook
Ien Dales: Kortstondig maar invloedrijk burgemeester van Nijmegen
Wandeling langs brandhaarden in Nijmeegs centrum en wijk Oost in september 1944
Overigens
Geniet je van Ien, de podcast? Overweeg dan om ons te steunen met een kleine donatie. Dat kan eenmalig of maandelijks. Zo kunnen we blijven groeien zonder vervelende advertenties!
