Met geld over de brug komen
In aflevering 45 van Ien, de podcast noemden Rob en ik de beoogde voetgangersbrug in het Waalfront een blok aan het been van de Nijmeegse raad.
Om je geheugen even op te frissen: het college kwam met een voorstel voor een voetgangersbrug die de Handelskade moest verbinden met de nieuwe wijk Koningsdaal. Toen het ontwerp klaar was, bleek dat de brug niet toegankelijk voor rolstoelgebruikers of voor mensen die slecht te been zijn.
Financieel onhaalbaar
Al snel werd gesproken over een aanpassing van het ontwerp, maar wethouder Vergunst, verantwoordelijk voor de brug, wilde van niks weten. Aanpassingen zouden veel te duur zijn, aldus Vergunst. "Financieel onhaalbaar", oordeelde hij toen.
Gefixt
Toenmalig raadslid voor de Stadspartij Nijmegen Jean-Paul Broeren (nu wethouder) wist raad en toonde aan dat het toegankelijk maken van de brug voor een halve ton gefixt kon zijn. Een buitenlift zou de oplossing zijn, aldus Broeren.
'Inclusieve brug'
En toen werd het stil. Tot vorige week. Toen kwam het college met een nieuw voorstel voor een brug die wél voor iedereen toegankelijk is. De oplossing: een brug met een funiculair, een soort open liftbaan tussen de twee traphelften. Kosten: 1,1 miljoen euro extra. Bovendien zijn de kosten voor het oude, niet-rolstoeltoegankelijke ontwerp inmiddels ook gestegen én zijn er kosten gemaakt voor het stoppen van de aanbestedingsprocedure. Totaalbedrag van het bonnetje voor de 'inclusieve' brug: 3,7 miljoen euro. De raad moet het er nog over eens zien te worden.
Blok aan been
De vraag is nu: waarover gaat deze discussie straks? Over geld voor een brug, over extra geld voor een 'inclusieve brug' of over de betekenis van 'een inclusieve stad'? Ik ziet het debat daarover met veel interesse tegemoet. Tot die tijd wordt de brug een steeds zwaarder blok aan het been van de Nijmeegse raad.
Luister ook
Rgels voor hulp Nijmeegse ondernemers volkstrekt onduidelijk
Heeft Nijmegen een slavernijverleden?
Lees ook
COLUMN | Zuchten
